• Verburch JO15-2 komt net te kort
    Op een tijdstip dat de doorsnee mini-F pupil zich nog een keertje omdraait in bed, verzamelde het keurkorps van Verburch JO15-2 zich in het pikkedonker op een leeg en donker Sportpark Verburch. Zodra een ieder aanwezig was, reed de colonne van alleen maar mannen - op het erg vroeg tijdstip was geen moeder mee gekomen - naar de Doctor Albert Schweitzerdreef te Maassluis voor de wedstrijd tegen MSV'71. De tegenstrever had de afgelopen speelrondes een paar puntjes meer bijeen gesprokkeld dan de Oranjehemden en stond enkele plaatsen hoger op de ranglijst. Op papier een lastige uitwedstrijd voor Verburch derhalve.
    Vanaf de aftrap pakte Verburch het initiatief en vijf minuten lang wist MSV'71 niet over de middellijn te komen. De Poeldijkers schoten eenmaal op het doel, maar het schot zeilde enkele meters naast. Bij de eerste de beste aanval van de Maassluizenaren werd de Poeldijkse Achilleshiel pijnlijk bloot gelegd. De rechterflank miste de benodigde snelheid, hetgeen tot levensgevaarlijke taferelen leidde voor het Poeldijkse doel. Het was daarbij opvallend dat de onderlinge coaching in het veld ontbrak en ook de rugdekking onvoldoende was.
    Door met leeuwenmoed zich in de baan van allerlei schoten te werpen, voorkwam Verburch een vroeg tegendoelpunt en dus een vroege achterstand.
    De Poeldijkse coach greep halverwege de eerste helft in door te wisselen, teneinde het defensieve blok te stutten. De wissel sorteerde vrijwel meteen effect, want na een slippertje van de MSV'71- verdediging krulde Verburch de bal keurig in het doel: 0-1.
    De voorsprong deed het spel van Verburch echter geen goed. De omschakeling bij balverlies was onvoldoende, waardoor het leek alsof MSV'71 steeds een mannetje meer had. De Oranjehemden waren ook steeds een tel te laat in de duels.
    De gelijkmaker hing in de lucht en werd ook een feit toen Maassluis' gepingel op de rand van het zestienmetergebied nauwelijks werd aangepakt. De bekeken schuiver door een mêlee van Poeldijkse benen liet de Poeldijkse goalie kansloos. Het werd zelfs 2-1 voor MSV'71 na een ongelukkige, te slappe en daardoor te korte terugspeelbal.

    In de tweede helft was er voor de neutrale toeschouwer meer de genieten: bij beide ploegen was de aansluiting beter verzorgd en er was meer aanvalsspel te zien.
    Verburch probeerde combinerend tot bij het doel van MSV'71 te geraken. MSV'71 probeerde met wat directer spel de even handige als rappe spitsen in stelling te brengen. De doorgaans redelijk solide defensie van Verburch had daarbij grote moeite om de Maassluise aanval te beteugelen, hetgeen tot diverse hachelijke situaties leidde voor het Poeldijkse doel.
    Toch viel de gelijkmaker. Uit een fraaie combinatie werd het net door Verburch gevonden: 2-2. Een slim doelpunt. En net toen de Oranjehemden aan een stunt dachten, sloeg het noodlot toe.
    Het Poeldijkse middenveld liet een Maassluise middenvelder ver oprukken en legde die geen strobreed in de weg voor een schot op het doel. De defensie en goalie stonden er bij en keken er alleen maar naar: 3-2.
    Met de moed der wanhoop zette Verburch aan voor een slotoffensief, maar echt grote kansen werden daarbij niet gecreëerd.
    Vlak voor tijd werd de wedstrijd door een vermeend buitenspeldoelpunt in het slot gegooid door MSV'71: 4-2.

    Ondanks het afgrijselijk vroege tijdstip en de gure, troosteloze ambiance was het toch een aardige wedstrijd. Een overwinning zat er eigenlijk nimmer in, maar de nederlaag van 4-2 was op haar beurt weer enigszins geflatteerd te noemen.